Σήμερα ήρθε ο Γιώργος και πήγαμε για φαγητό στους Δουκάδες. Καθήσαμε στης κυρίας Ελισάβετ (όχι αυτή της Αννίτας Πάνια, "που είναι ο Βάγκνερ", κτλ), μια ταβέρνα με κερκυραϊκά φαγητά , ελάχιστα στον αριθμό, αλλά πολύ καλά μαγειρεμένα, και με κόκκινο κρασί χύμα, ίσως το καλύτερο που έχω πιει ποτέ από χύμα. Ο λογαριασμός; για 3 άτομα 30 ευρώ. Η χαμηλότερη τιμή που έχω πετύχει σε μαγαζί. Αν και βέβαια η καθαριότητα δεν είναι και η καλύτερη, το μαγαζί είχε γύρω-γύρω διακόσμηση από άπειρα μπουκάλια παλιών ούζων, κονιάκ και μπράντι, σαν να είχε μείνει ο χρόνος πίσω στη δεκαετία του '60-'70, και μουσική υπόκρουση λαϊκών της εποχής. Το απόγευμα πήγαμε για ποτό στο Λιστό, στο μπαρ Κοχλίας. Συμπαθέστατο, στέκεσαι όρθιος έξω, πίνεις το ποτό χαλαρά και πιάνεις κουβέντα με κάθε διερχόμενο.
