περί βεραντιακής κηπουρικής

Χτές άρχισα να φτιάχνω τα λουλούδια της βεράντας. Πήγα και αγόρασα 15 ζαρντινιέρες για τη βεράντα του σαλονιού. Ο σκοπός μου είναι, καθώς η μπαλκονόπορτα είναι αρκετά μεγάλη, να μπορέσω να επεκτείνω το χώρο για το σαλόνι προς το μπαλκόνι φτιάχνοντας ένα "πράσινο παραβάν". Αυτό θα είναι ευεργετικό γιατί στην απέναντι πολυκατοικία πληθαίνουν οι γείτονες και φαίνεται σαν να σε βλέπουν όλοι. Επιπλέον, μόλις μεγαλώσουν τα φυτά θα δημιουργήσουν μία αίσθηση κήπου (ελπίζω) και για το καλοκαίρι και για το χειμώνα. Οι ζαρντινιέρες έχουν μήκος 60 εκατοστά και για το μπροστινό μέτωπο που είναι 5,3 μέτρα θέλω 7 τέτοιες και για τα δύο πλαϊνά που είναι 2,1 θέλω 3. Συνολικά μου στοίχησαν 125 � με την έκπτωση που μου έκανε ο αρκετά συμπαθής ιδιοκτήτης του φυτώριου-γεωπόνος. Με έτσουξε ολίγον αλλά είναι ένα από τα πράγματα που πρέπει να κάνω για το σπίτι οπωσδήποτε. Νομίζω ότι όταν αρχίσουν να μεγαλώνουν τα δεντράκια θα γίνει η βεράντα ιδανική για να πίνεις μπύρες το καλοκαίρι και το χειμώνα θα δίνει μία αίσθηση θαλπωρής και επαφής με τη φύση σε συνδιασμό με το τζάκι. Ένα παραβάν που θα βρώγι το σαλόνι;
Σήμερα πήρα τους δύο σωλήνες του αυτόματου ποτίσματος που αγόρασα από το Praktiker και τους έβαψα στο γκαράζ της πολυκατοικίας. Είχα βρεί ένα περίσσευμα της μπογιάς που έχουν βαφτεί τα μπαλκόνια και τους έκανα ασορτί. Θα φαινόταν πολύ ασχημα αν τους άφηνα μαύρους.
Τα γερμανάκια ακόμα να πάρουν τηλέφωνο. Την περιμένω την Ιζόλδη να πάρει από προχτές. Δεν θα έρθουν καθόλου από εδώ; Αυτοί φεύγουν την Κυριακή από την Πάτρα. Τους έχω και ένα μπουκάλι λάδι από το χωριό.