Έχω κλάσει μέντες: τα βλέμματα όλου του πλανήτη, στραμμένα στο Παρίσι όπου συνεδρίαζαν ε κ τ ά κ τ ω ς οι αρχηγοί των κρατών της Ευρωένωσης (και ο Χοντρός μαζί τους, έτοιμος να την πέσει στο μπουφέ με τα φαγιά και τα ξύδια). Και αποφάσισαν. Και ιδού η ευτυμηγορία τους: "να στηρίξουμε τις τράπεζες με 1,4 τρισεκατομμύρια ευρώπουλα που έχουν ανάγκη γιατί αλλιώς θα καταρεύσουμε όλοι". Και τις στήριξαν. Με ποιανού χρήματα; Με τα χρήματα των λαών. Ποιών λαών; Των κοιμισμένων, φυσικά! Της σιωπηλής πλειοψηφίας. "Ε, σιγά ρε, αφού παίζει ακόμα η τηλεόραση και αποχαυνώνομαι, τίποτα δεν συμβαίνει". Ευτυχώς, ο Αλογομούρης (Υπουργείο Ιπποδρόμων και Γαμημένων Ομολόγων) έπαιζε πιάνο για να καθησυχάσει τους επενδυτάς: "εδώ τα καράβια μπορεί να χάνονται, οι βαρκούλες όμως αρμενίζουν. Οι καταθέσεις του Έλληνος τηλεθεατή δε διατρέχουν κανένα κίνδυνο. Επιστρέψτε φρόνιμα στις καμπίνες σας και κοιμηθείτε ήσυχοι".
ερτ τελεία τζι αρ: "Οι «χρυσές» αμοιβές των τραπεζιτών φαίνεται πως προκάλεσαν τόσο την κοινή γνώμη στην Αγγλία, όσο τις επικρίσεις του Βρετανού πρωθυπουργού, Γκόρντον Μπράουν, ο οποίος μίλησε για «απληστία» και «ανεύθυνη και αλαζονική συμπεριφορά», καθώς καταγράφονται ως μια από τις αιτίες για τη δεινή κατάσταση στην οποία περιήλθε το τραπεζικό σύστημα της Αγγλίας."
Έλα ντε.
Έπεσαν από τα σύννεφα.
Ο κόσμος το 'χε τούμπανο και 'μεις κρυφό καμάρι.
Οι "επενδυτές" ανά τον κόσμο, τα "γκόλντεν μπόιζ", οι λοιμοκοντόροι που παζαρεύουν αέρα κοπανιστό και τους χαριεντίζουν σε σαπουνόπερες, δελτία ειδήσεων και πρωινάδικα σαν πρότυπα "επιτυχημένου" άντρα, πήραν παράταση ζωής και τίμησαν την εμπιστοσύνη των κολλητών τους στις πολιτικές καρέκλες για τις γενναίες αποφάσεις ανεβάζοντας τους Νικκέι, τους Ναζντακ, τους ΦουΤΣΙ, τους ΚΑΚ και τους ΝΤΑΞ. 'Νταξ', μωρέ! Και τι έγινε; Αφού υπάρχει κάποιος μαλάκας στο φινάλε να πληρώνει, γιατί όχι; Προλαβαίνουμε να τσεπώσουμε μερικά ακόμα. Αλλά πριν, ας πάμε στην Καλιφόρνια όλα τα μπουμπούκια μαζί της American International Group (AIG) παρεούλα, με τα λεφτά της έκτακτης επιχορήγησης από τους αμερικάνους φορολογούμενους. Εξεκιούτιβ, τσάνελ, ακάουντ, μπιντ, προντακτ, πρότζεκτ, ινγκέιτζμεντ, ρηζόρσιζ, ακτινγκ: υπάρχει τέλος πάντων, κανείς που να παράγει κάτι μέσα σε όλη αυτή την σφηκοφωλιά, κάτι χειροπιαστό; Εγώ πάντως καυλώνω με το ινγκέιτζμεντ, γιατί πάει χέρι-χέρι με το γουέντινγκ.
Από το laissez-faire του 19ου αιώνα, στο Θατσερισμό και το Ρηγκανισμό της δεκ. του '80, καθώς επίσης και στους εδώ ιεραπόστολους (Ανδριανόπουλος, Μάνος, Δούκας, Αλογοσκούφης, Παπαντωνίου) τίποτα δε στάθηκε εμπόδιο στους καρχαρίες (και τα μικρότερα ξαδέρφια τους, τα καρχαρίνια) να τρώνε τα πάντα, και τα μικρότερα και τα μεγαλύτερα φιλέτα. Εδώ και 20 χρόνια παπαριάς της οικονομίας της αγοράς, της καραμέλας του φιλελευθερισμού (καλά, το "ασυδοσία" δεν το είχε συμπεριλάβει κανείς στην εξίσωση;), της "αυτορρύθμισης", η βάρκα έμπαζε νερό, αλλά κανένας δεν ενδιαφερόταν να δει από που.
Ο καραγκιόζης ο Σόρος, αφού τα έβγαλε καλά τότε με το κραχ του '87, τώρα βγαίνει και λέει ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα έλαβε «πολύ περισσότερη σημασία στην παγκόσμια οικονομία» και τώρα που ταλαντεύεται θα ακολουθήσει μια νέα ρύθμιση και «θα καταστεί λιγότερο επικερδές». Τι λε ρε τρόμπα! Αφού τα άρπαξες και εσύ μούτρο, τώρα τα βρίζεις. Το χρήμα δεν αλλάζει, όπως και τα σκατά. Μόνο οι μύγες που κάθονται επάνω τους.Έκτακτο παράρτημα: Τρεχάτε, χριστιανοί! Το Φόρμπς δημοσίευσε το νέο κατάλογο των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου και τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: ο Γουώρεν Μπάφετ εκθρόνισε το Μπιλ Γκέητς στην κορυφή των φραγκάτων! Ναι, αμέ! Και τώρα πως θα κανονίσω τα του οίκου μου; Είχα τρελή πρεμούρα και κάψα. Φιλάνθρωποι λεφτάδες, ωραία κάστα: άντε και γαμηθείτε.
Ουφ, ώρα να χαλαρώσω, να ρίξω τους τόνους. Θα χτυπήσω μια ένεση ρευστότητας, μήπως και μου 'ρθει επενδυτική τσίρλα. Τη συνταγή μου τη χορήγησε ο Δρ. Ζαν-Κλωντ Τρισέ.
Γαλήνιο φινάλε: "τα πράγματα φαίνονται όμορφα από την κορυφή του καταρτιού ενός ιστιοφόρου." Από το ήρεμο Σαββατοκύριακο στα πάτρια εδάφη. Επίσης, είδα τα μαλλιά της κεφαλής μου για πρώτη φορά από αυτή την οπτική, δεν το περίμενα ότι θα έβγαινε κάτι τέτοιο.
Κομμάτι της ημέρας: Motorhead, "Eat the Rich".
