Μαστίγια και καρότα

Oι παρίες δηλαδή της οικονομικής ζωής της χώρας, δηλαδή οι γιατροί, οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι εκπαιδευτικοί, ετοιμάζουν κινητοποιήσεις. Απορώ τι γίνεται με τις κινητοποιήσεις των ιδιωτικών υπαλληλων. Αυτοί μάλλον κινητοποιούνται ή όχι ανάλογα με το σε ποιά πλευρά της ψαλίδας των εισοδημάτων κατατάσσονται: λόγω του μαστιγίου της απόλυσης (δεν-μπορώ-να-τα-βάλω-με-το-σύστημα-βρε-αδελφέ) και του καρότου της αύξησης και της προαγωγής(εγώ-θα-γίνω-στέλεχος-μεγάλε). Μέχρι πότε θα είναι αναγκασμένοι να σέρνουν το άρμα Τουλάχιστον αυτή η κυβέρνηση που είναι 20 χρόνια στην εξουσία και καυχιέται για τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της βιομηχανίας και τους μηδαμινούς του εισοδήματος, όφειλε να έχει ενισχύσει την επιχειρηματικότητα προσλήψεις στο δημόσιο όπως κάνει για τα μάτια του κόσμου, όσο με τη δια βίου εκπαίδευση, το νοικοκύρεμα των νομοθετικών πλαισίων που αφορούν το επιχειρείν ώστε να μην αλληλοσυγκρούονται και επικαλύπτονται και βάση αυτών την μετέπειτα αναζήτηση επενδύσεων όχι αναγκαστικά από το εξωτερικό, αλλά από την ίδια την οικονομική δεξαμενή της χώρας. Όταν δημιουργηθεί ο πρώτος τέτοιος πυρήνας μικρών επιχειρήσεων που κινούνται με την αιχμή του δόρατος των τεχνολογικών και οικονομικών εξελίξεων, είμαι προσωπικά σχεδόν σίγουρος ότι και οι ξένες επενδύσεις θα έρθουν και το λιμνάζον επιχειρηματικό κατεστημένο της χώρας θα αναγκαστεί να αλλάξει μυαλά. Έχω βγάλει ένα προσωπικό συμπέρασμα: αν προσπαθήσεις να δημιουργήσεις κάτι με γνώμωνα πρώτα το χρήμα, θα αποτύχεις. Αν όμως γνώμωνας είναι το όραμα, τότε αργά ή γρήγορα θα έρθει και το χρήμα, και σε πολύ μεγαλύτερη ποσότητα.