28.9.11

Οράματα

Καθάρματα, τα ψωμιά σας τελειώνουν (για το καθεστώς λέω, όχι για την αστυνομία, η αστυνομία εντολές εκτελεί):
"Μπαμπά, γιατί με χτυπήσανε;"
"Κάνε κουράγιο, κοριτσάκι"

Μπορεί να κάνουν προβοκάτσιες και τυχοδιωκτισμούς με την Τουρκία για να μας αποσπάσουν την προσοχή και να μας στείλουν να σκοτωθούμε στο όνομα μιας πολυεθνικής πετρελαϊκής των φίλων τους. Μπορεί.
Θα χαρώ να αξιωθώ να ζήσω κάποια μέρα για να τους δω όλους αυτούς, μαζί με όλο το επιτελείο του καθεστώτος τους, να τους σέρνουν ομαδικά σιδηροδέσμιους κουκουλοφόρα ΕΚΑΜ σαν τα ζώα, φορώντας αλεξίσφαιρα γιλέκα για να σωθούν από τη μήνη του κόσμου. Σαν τον ΕΣΑτζή "Μάκαρο" και τους ψευτο-"επαναστάστες" της 17Ν. Οραματίζομαι να τους δω να τους πηγαίνουν όλους μαζί στον Εισαγγελέα της Ευελπίδων για να τους απαγγείλει κατηγορίες εσχάτης προδοσίας και να τους προφυλακίζει. Και δεκάδες τηλεοπτικά συνεργεία και δημοσιογράφοι από Ελλάδα και από το εξωτερικό για να καλύψουν το γεγονός. Και μετά να είναι ΟΛΟΙ μαζί, πρώην και νυν πρωθυπουργοί και υπουργοί της τελευταίας εικοσαετίας, στο εδώλιο στην Ειδική Πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού, σαν τη δίκη της Χούντας. Σαν τη δίκη της Νυρεμβέργης. Σαν τη δίκη των Έξι. Και μετά στη βαθύτερη φυλακή. Γιατί σε αντίθεση με πολλούς συμπολίτες μου που ονειρεύονται κρεμάλες γι' αυτούς, εγώ είμαι κατά της θανατικής ποινής. Να ξέρω ότι σαπίζουν εκεί μέσα.
Αυτό οραματίζομαι.
Μόνο για αυτό θέλω να ζω.
Μόνο αυτό λαχταρώ.
Γιατί πιστεύω στη Δικαιοσύνη.
Γιατί μπορεί λεφτά να μην υπάρχουν, αλλά Δικαιοσύνη ΥΠΑΡΧΕΙ.
Μπορεί να αργήσει να έρθει, αλλά ΘΑ ΕΡΘΕΙ.
Να είστε σίγουροι γι' αυτό.
Εδώ, όλα πληρώνονται.
Εγώ, κάνω υπομονή.
Θα περιμένω.

And I said: "OK. Who is this really?" And the voice said:
"This is the hand, the hand that takes. This is the
hand, the hand that takes.
This is the hand, the hand that takes."
Here come the planes.
They're American planes. Made in America.
"Smoking or non-smoking?"
And the voice said: "Neither snow nor rain nor gloom
of night shall stay these couriers from the swift
completion of their appointed rounds."

'Cause when love is gone, there's always justice.
And when justice is gone, there's always force.
And when force is gone, there's always Mom. Hi Mom!

So hold me, Mom, in your long arms. So hold me,
Mom, in your long arms.
In your automatic arms. Your electronic arms.
In your arms.
So hold me, Mom, in your long arms.
Your petrochemical arms. Your military arms.
In your electronic arms."

Laurie Anderson, "O Superman"